Thessaloniki en Meteora.

Vanmorgen beginnen we de dag met nogmaals een verkenning van Thessaloniki met de benenwagen. Voorzien van een plattegrond vanuit het hotel lopen we langs de belangrijkste bezienswaardigheden. Zo herbergt de stad schitterende kerken, zoals de Agios Dimitrios, de grootste kerk in Griekenland en vele oude Byzantijnse kerken. De belangrijkste architectonische erfenis van de Romeinse tijd is de Triomfboog van Galerius. Deze boog is in 303 n.Chr. gebouwd door keizer Galerius om zijn overwinning op de Perzen in 297 te vieren. Ten noorden van de triomfboog staat de Rotonda, waarvan men aanneemt dat hij als mausoleum voor keizer Galerius was bedoeld. In het verleden is het gebouw als kerk en als moskee gebruikt. De Witte Toren is de beroemdste attractie van Thessaloniki. De toren behoorde tot de acht kilometer lange stadsmuur, die in 1430 door de Turken werd gebouwd. Na nog een drankje op het grote, centrale plein met de vele terrasjes – de Plata Aristoteles – rijden we in ongeveer drie uur naar Kalampaka, het plaatsje gelegen bij de Meteora. Na een prima lunch rijden we het gebied van de Meteora in. De natuurlijke zandstenen torens van Meteora (Hangende Rotsen) werden voor het eerst als religieus toevluchtsoord gebruikt toen de kluizenaar Barnabas zich er in 985 n.Chr. in een grot terugtrok. Rond 1350 bouwde Neilos, prior van het Stagai klooster, er een kerkje. Spoedig daarna stichtte een monnik op één van de vele rotsformaties het klooster Megalo Meteora. Er volgden nog 23 kloosters, maar de meeste zijn eind 18de eeuw in verval geraakt. In de jaren twintig hakte men trappen in de rotsen om de resterende zes kloosters toegankelijk te maken. Nu wonen er weer monniken en nonnen. De combinatie van de uitzonderlijk gevormde rotsen met de kloosters die op de toppen van de rotsen lijken te wiebelen, is schitterend om te zien. Wat kan ons Moedertje Aarde toch mooi zijn. :-)