Een tocht naar het westelijk deel van Lesbos.
Door: GlobetrotterJo
Blijf op de hoogte en volg Jolanda
24 Juni 2012 | Griekenland, Athene
Vandaag maak ik een tocht naar het westelijk deel van het eiland. Mijn doel: een bezoek aan het Versteende Bos van Lesbos. Mijn eerste stop maak ik in Petra. Dit toeristische plaatsje ligt vlakbij Molyvos. Petra heeft een druk strandleven door de zandstranden die hier aanwezig zijn. In Petra is de eerste agro-toeristische vrouwen coöperatie opgericht, die door kamerverhuur de vrouwen een eigen inkomen, en dus grotere zelfstandigheid, probeert te geven. Bezienswaardig is de midden in het dorp op een rots gebouwde pelgrimskerk de Zoet kussende Moeder Gods uit de eerste helft van de 19de eeuw. Een trap met heel veel treden leidt naar deze basiliek met drie schepen. Het verkoelende briesje boven op de rots is meer dan aangenaam. Ook vandaag is het weer een bloedhete dag. Na een drankje op de boulevard vervolg ik mijn tocht naar het westelijk deel van Samos. Het is één en al haarspeldbochten rijden over vaak smalle wegen. Onderweg wordt de natuur steeds droger tot hij in de omgeving van Sigri op een maandlandschap begint te lijken. Tijdens mijn tocht bezoek ik een tweetal kloosters. Het klooster van Perivoli is gelegen in een mooie groene vallei in het westelijk deel van het eiland. Perivoli betekent ‘tuin’ en in de omgeving rondom het klooster staan schitterende struiken met bloemen. De kerk van het klooster werd gebouwd in de 13de eeuw. De belangrijkste wandschilderingen dateren echter uit de 16e eeuw. Het Ypsilou klooster is gebouwd bovenop de krater van een slapende vulkaan. Het klooster is gebouwd in 1101. Vanaf het hooggelegen klooster is er een fantastisch uitzicht over het gehele westelijk deel van het eiland en een deel van Turkije. In het dorpje Antissa bezoek ik het mooie dorpsplein. Op het door platanen in schaduw ondergedompelde plein spelen Griekse mannen boordspelen met elkaar, maken ouderen een praatje en loopt een Grieks orthodoxe priester rond. Tot slot rijd ik naar het versteende bos. Het natuurlijk monument van het versteende bos is uniek voor heel Europa. Alleen in de Verenigde Staten in Arizona is een vergelijkbaar bos te vinden, echter veel kleiner en met minder betekenis. Het zijn sequoiabomen uit de oertijd die ongeveer twintig miljoen jaar oud zijn. In die tijd was het gebied enorm bosrijk. Er waren veel dennen, beuken, platanen, palmen en sequoiabomen. Flora die nu niet meer in Europa groeit. Bovendien waren er in het gebied rond Lesbos een groot aantal actieve vulkanen. Het is door hun aanwezigheid dat het versteende bos is ontstaan. Door dioxiderijk water uit warmwaterbronnen, het gevolg van een periode met veel vulkanische activiteit, versteenden de bomen, waarna ze later door een prehistorische vulkaanuitbarsting opnieuw bedekt en door erosie weer blootgelegd werden. Op een terrein van 15.000 hectare zijn een beperkt aantal bomen zichtbaar doordat het vulkanisch materiaal dat hen bedekte, uit elkaar gevallen is. De bomen hebben vaak sensationele kleuren en op sommige van de versteende bomen zijn zelfs nog jaarringen te zien. De meeste bomen zijn echter nog steeds bedolven onder de vulkanische aarde. De regering heeft het gebied de status van Nationaal Bos gegeven. Na een lange wandeling over het terrein besluit ik om niet ook nog de zuidkust te verkennen, maar in plaats daarvan rechtstreeks naar Molyvos terug te rijden. Ook lui zijn hoort tenslotte bij een vakantie. Rond drie uur parkeer ik mijn auto bij de haven om te genieten van een late lunch met moussaka. Daarna rijd ik naar het hotel terug. Heerlijk om nog even bij het zwembad te relaxen met een goed boek en regelmaat een baantje trekken in het verkoelende water. Hoewel ik normaliter meer een mens van verkennen dan van zonneb(r)aden ben, denk ik dat ik morgen ook maar de dag relaxed bij de pool ga doorbrengen. Tenslotte. Er komen weer drukke maanden aan en bij het huidige zomerweer in Nederland kan het wel weer even duren voor ik het zoveel zonnestralen zie regenen.