Nog een dag op het mooie Kefallonia.

Ook vandaag genieten we weer van een prachtige dag op Kefallonia. Deze keer verkennen we de noordelijke kant van het eiland. Een tocht met schitterende vergezichten over bergen, zee en het eiland Ithaca, beroemd als het eiland waar ooit lang geleden de Griekse held Odysseus als koning heerste. Het plaatsje Fiscardo in het noorden van het eiland is erg charmant. Gekleurde huizen met prachtige bloemen, gezellige terrasjes en een haven met veel zeilboten en plezierjachten. Helaas blijkt bij navraag, dat de ferry vanuit Fiscardo naar Lefkada kapot is. En even later, dat de ferry via Ithaca en die naar een dichtbij gelegen plaats op het vasteland, ook uit de running zijn. Bij een agency vertelt men ons, dat niet de ferry ‘broken’ is, maar de reder ‘bankrupt’. De glorieuze tijden van Aristoteles Onassis zijn blijkbaar voorbij. Dat wordt morgen dus een langere bootreis naar Patras in de Golf van Korinthe en een paar uur autorijden. Maar goed, we komen nog van het eiland af. In de middaguren huren we een bootje. Zeker niet zo’n tanker als de heer Onassis in zijn omvangrijke vloot had, maar een leuk speeltje om een paar uur mee langs de baaien van het mooie Kefallonia te varen. Een plons in het zwembad maakt een einde aan een weer perfecte dag met een heerlijke temperatuur en veel zonneschijn. In het hotel hier is informeel contact met gasten troef. Bij het ontbijt wordt al door de eigenaar geroepen, dat iedereen ‘happy’ moet zijn. ‘Smile’ is het bijna verplichte devies van de eigenaar en het personeel. Het wordt erin gestampt als één of andere eed in de padvinderij. Bovendien wordt om de paar minuten tegen iedereen uitbundig kalimera (goedendag in het Grieks) geroepen. Gastvriendelijkheid stellen Frans en ik op prijs, maar het gaat hier er echt meer dan amicaal aan toe. Op een gegeven moment verzucht Frans: ‘Kalimero, kalimero. Dat is toch dat zielige kleine kuikentje. Ik heb helemaal niets met zielige kleine kuikentjes.’ Nee, dat is wel duidelijk. Niet alleen me de auto, maar ook in de huurboot met iets meer motorkracht erachter, blijkt Frans vooral voorkeur voor Speedy Gonzales te hebben. Vanavond bij het diner op het terrasje maar eens kijken hoe de vaak niet zo snel opererende Griekse obers reageren op ‘Andale! Andale! Arriba! Arriba!’ in plaats van kalispera. ;-)