Abu Dhabi en een zand-regen-ochtend.

Na een prima ontbijt start ik om half negen in de ochtend aan mijn autoreis over de snelweg naar Abu Dhabi. De voorspelde zandstorm barst los en samen met de voor hier zo ongebruikelijke regen zorgt dat voor een modderstroom onder mijn ruitenwissers. Gelukkig is het zeer rustig op de vierbaans snelweg. Na ongeveer twee uur sturen kom ik in Abu Dhabi aan. De zon breekt dan al weer door. Het emiraat Abu Dhabi beslaat bijna negentig procent van het gehele grondgebied van de federatie van de Verenigde Arabische Emiraten. Met meer dan 1.7 miljoen inwoners heeft het tevens het hoogste bevolkingscijfer. Ongeveer 850.000 mensen wonen in de gelijknamige hoofdstad. Abu Dhabi is sinds het ontstaan van de VAE de politieke hoofdstad. Door ontzaglijke olie- en aardgasvoorraden is Abu Dhabi het rijkste emiraat. Weinig herinnert eraan dat Abu Dhabi ooit een woestijnoase was, waar drinkwater schaars was. Nu oogt de stad groen met overal bomen en parken, verrijzen er moderne gebouwen en worden zanderige eilanden omgetoverd tot cultuurpaleizen of internationaal geprezen sportlocaties. Abu Dhabi ligt op een eiland en het is heerlijk wandelen op de Corniche, de zeven kilometer lange, prestigieuze strandboulevard. Op de trottoirs wandelen, joggen en fietsen mensen naar hartenlust. Er zijn mooie fonteinen, cafés en parken, waar de mensen elkaar ontmoeten, picknicken en relaxen. Hoge gebouwen verfraaien de kustlijn. Tussen de bouwwerken liggen kleine moskeeën met slanke minaretten die tevergeefs wedijveren met de wolkenkrabbers. Met de aangename temperatuur en een verkoelend briesje is het heerlijk om een paar uur door de stad te struinen. De wijk rond Ittihad Square wordt gezien als het hart van de stad. Op het zuidelijk deel van het plein pronken een gigantische witte koffiepot, een wierookbrander, een kanon en nog een aantal andere beelden. Voor de kust van Abu Dhabi ligt het kunstmatige golfbrekereiland Breakwater. Aan het einde van de middag geniet ik hier van een heerlijke maaltijd op een gezellig terrasje aan zee met een schitterend uitzicht op de skyline van de stad. Na tot slot van de dag nog een keer een wandeling over de Corniche te hebben gemaakt, rijd ik naar mijn hotel. Bij de kuren van mijn GPS doe ik dat op basis van een uitgeprint kaartje van het Internet. ‘Dat heb ik als zelfstandig wezen toch maar weer mooi geflikt’ denk ik trots, wanneer ik zonder veel gedoe het hotel weet te vinden. Ik weet zeker, dat een lokale glazenwasser – uit India natuurlijk – hetzelfde tegen zichzelf zegt, wanneer hij na de zandstorm van vandaag een wolkenkrabber weer spik en span heeft gelapt. :-)