Hollandse matadors op de fiets.

De naakte fietsers van gisteren hebben ons geïnspireerd. Niet dat we ons vandaag bloot geven aan de inwoners van Madrid. Maar we doen wel sportief door in deze alles behalve vlakke stad op de pedalen te trappen. Na de nodige slaapuurtjes te hebben bijgetankt en een prima smakend ontbijtbuffet vertrekken we met de metro naar El Prado. We huren een mountainbike en verkennen eerst het grote Retiro-park. Midden in het park ligt een meer, waar mensen zich in roeiboten vermaken. Aan het meer ligt een monument voor één van de Spaanse koningen: een zuilengalerij in de vorm van een halve maan compleet met ruiterstandbeeld. Ten zuiden van het meer ligt het Palacio de Christal. Een surrealistisch plaatje omgeven door een mooie omgeving. Vlak daarbij ligt het rosarium. Hoewel de rozen al bijna uitgebloeid zijn, is het er schitterend. In de wijk Paseo del Prado brengen we eerst een bezoek aan de koninklijke botanische tuinen. Het keurig aangelegde park biedt een grote verscheidenheid aan flora. Heerlijk om in deze rustige omgeving te lopen. Ook bekijken we een aantal fonteinen, zoals die met een beeld van de god Neptunus in zijn strijdwagen op de Plaza de Canovas del Castillo. Daarna is het hoogste tijd voor de lunch. Een stevige klim op de fiets brengt ons naar de Oude Stad, waar we op een terrasje in de buurt van het Plaza Mayor de inwendige mens versterken. Daarna weer verder met onze sportieve verkenning van Madrid. Na een korte stop bij het parlementsgebouw bezoeken we het Museo del Prado. Dit museum herbergt één van de grootste collecties schilderkunst in de wereld. De schat aan kunst is gebaseerd op zijn koninklijke verzamelingen en weerspiegelt de macht die de Spaanse kroon ooit had in veel landen. Na de koelte van het Prado museum hakt de hitte van 35 graden op de fiets er goed in. Na een korte stop bij het Palacio de Communicactions en de Puerta de Alcala, een granieten stadspoort, is het dan ook weer de hoogste tijd voor een verkoelend drankje op een terrasje. Vervolgens fietsen we naar het buiten het centrum gelegen Plaza de Toros de Las Ventas. Het is één van de mooiste stierengevecht arena’s in Spanje. Nog een stuk op de pedalen trappen en dan leveren we onze fietsen weer in. De metro brengt ons weer naar ons hotel. Het was een heerlijke dag. Weliswaar met regelmatig een spannend gevoel, omdat het verkeer in Madrid absoluut, maar dan ook absoluut, niet aan fietsers is gewend en in deze stad geen fietspaden bestaan. Soms lijkt het alsof we voor de gepassioneerde chauffeurs werken als een rode lap op een stier. En dat terwijl wij geen eens een fietsbel als mini claxon tot ónze beschikking hebben. Ach, we zijn weer veilig in het hotel en een ervaring rijker: voor één dag waren Frans en ik Hollandse matadors op de fiets. Olé.