Van Sighisoara naar Bran.

Redelijk op tijd vertrekken we uit Sighisoara. Er staan voor vandaag namelijk veel ‘things to see’ op het programma. Midden tussen glooiende weilanden ligt het Saksische dorp Viscri, in het Duits Weisskirch genoemd. Hier midden op het platteland is het duidelijk nog erg armoedig. Een slecht onderhouden weg, veel paard-en-wagens en huizen die er wel kleurrijk, maar vaak ook slecht verzorgd uitzien. De burchtkerk kijkt uit over het dorp. Hij dateert uit de 12e eeuw en is daarmee één van de oudste in zijn soort in Transsylvanië. Het dorp staat op de Unesco Werelderfgoedlijst. Viscri komt meer over als een burcht dan een kerk. De Saksen deden hun best om een kerk tot een veilige plaats te maken, zal ik maar zeggen. Dat is ook erg duidelijk te zien in de volgende plek met een versterkte kerk: Prejmer. De muren van de citadel van Prejmer zien er ook nu nog imposant uit. Ze werken in de 15e tot 18e eeuw in drie fases opgetrokken. De binnenste muren werden voorzien van slaapvertrekken, eetzalen en zuilengangen, zodat de hele bevolking hier haar toevlucht kon nemen tijdens een belegering. De eenvoudige gotische kerk, geïnspireerd op kerken uit het Rijnland, moet tijdens belegeringen een oase van rust zijn geweest. Na een heerlijke lunch in Prejmer rijden we door naar Brasov. Brasov is één van de mooiste Saksische steden van Transsylvanië. Onder het communisme raakte de stad in de greep van de industrialisatie, maar het middeleeuws centrum is gelukkig onaangetast gebleven. Rond het drukke Raadsplein liggen talloze cafés met terrasjes en restaurants. Vlak bij het stadshuis staat de protestantse Maria kerk, beter bekend als de Zwarte Kerk. De kerk kreeg zijn bijnaam tijdens de Habsburgse bezetting van Brasov in 1689, toen een enorme brand de kerkmuren zwart blakerde en drieduizend mensen omkwamen. Binnen de stadsmuren ligt ook een 16e eeuwse citadel, boven op de heuvel. In het zuidwestelijk deel van de ommuurde stad ligt de Poarta Schei. Deze triomfboog uit 1827 was één van de twee poorten die de Duitstalige stad scheidde van het buiten de muren gelegen etnisch Roemeense dorp Schei. Roemenen die Brasov wilden binnenkomen, konden dat alleen maar op bepaalde weekdagen en tegen betaling van een tol. Vanuit Brasov rijden we naar de plek, waar we vannacht overnachten: Bran. Het plaatsje is schitterend gelegen tussen de bergen. In de wintermaanden vinden mensen hier hun vertier op de lange latten. Maar dat is niet dat wat Bran het meest bekend maakt. Bran is de plek, waar het kasteel van Dracula staat. Je weet wel: die Roemeense vampier die zo dol op maagden is. Ik slaap vannacht met een gerust hart. Zelfs zo vlakbij het kasteel van Dracula. Ik bedoel maar: na een jarenlang huwelijk kan ik toch zeker zonder vampier zorgen dromenland opzoeken. :-)