Kisite Marine NP en Mombasa.

Nergens aan de Keniaanse kust is het water zo helder als in het onderwaterparadijs van het Kisite Marine Nationaal Park. Samen met Ivonne, een leuke meid die ik op de heenreis in het vliegtuig heb leren kennen, en nog een paar Nederlanders mag ik woensdag de schitterende ‘wonderwaterwereld’ daar aanschouwen. In de vroege ochtenduren rijden we in zuidelijke richting door weidse suikerriet- en cashewnotenplantages en verlaten we even voor de grens met Tanzania de hoofdweg. In het vissersdorpje Shimoni stappen we aan boord van een ouderwetse Dhow waarmee we naar het onderwaterpak varen. Tijdens de tocht zie ik dolfijnen die enthousiast met de boot komen spelen. Uitgerust met duikbril en snorkel ga ik na aankomst bij het park onder begeleiding van een ervaren gids de bijzondere koralen en vissen ontdekken. Door de stroming en het ontbreken van flippers is het een zware zwemtocht. De lunch op het eiland Wasini gaat er dan ook prima in. Na de lunch maken we nog een wandeling door een dorpje om vervolgens weer terug te keren naar Diani Beach. Ook donderdag ben ik weer actief en wel: een dagexcursie naar Mombasa. Deze historische havenstad is de tweede stad van het land. De stad ligt op een eilandje in zee, met het vasteland verbonden door bruggen en een ferry. Zo’n 2000 jaar geleden bereikten de voorouders van de huidige kustbewoners de zuidkust van Kenia. Omstreeks het jaar 1000 hadden ze een goed netwerk van maritieme handel met Arabië en Azië uitgebouwd. De leidde tot de komst van veel kooplieden uit Perzië, die gemengde huwelijken integreerden met de Swahili. Er ontstonden grotendeels uit steen opgetrokken steden bij havens, zoals Mombasa. Die stad ontstond zo’n 800 jaar geleden, in de tijd dat de islam uitgroeide tot grootste religie. Hoewel de achtereenvolgende buitenlandse invallers hun stempel op de zuidkust hebben gedrukt – te beginnen bij de Portugezen begin 16de eeuw, vervolgens de Omani’s in de 19de eeuw en tot slot de Britten in de 20ste eeuw – is de sfeer overwegend Swahili gebleven. Mombasa is een rommelige en drukke stad. Het inwonerstal groeit in snel tempo door mensen die naar de stad trekken en vluchtelingen uit omringende landen. In de stad is pure armoede te zien. Vooral uit een jerrycan lijm snuivende straatjongetjes stralen pure wanhoop uit. Totaal gedrogeerd lopen ze zwalkend over straat, waarbij het lijkt alsof ze door auto’s geraakt willen worden. Zich totaal niet meer bewust zijnde van de wereld om hen heen. Politie en volwassen mannen houden deze jonge dieven voor wie het leven geen waarde lijkt te hebben, goed in de gaten. Triest om te zien. Een bezienswaardigheid in Mombassa is de zogeheten Old Town. Het is compact en leent zich daarmee voor een verkenning met de benenwagen. De meeste huizen dateren van 1870 tot 1930. De stijl is een combinatie van Britse koloniale invloed met Indiase zwier. Old Town blijkt vooral oud te zijn. Renoveren van historische monumenten is duidelijk een nog onbekende bezigheid in Kenia. Het belangrijkste historische beeldmerk van Mombassa is Fort Jesus. Het overleefde vele langdurige belegeringen in de ruim vier eeuwen sinds de Portugezen het bolwerk in 1593 opleverden. In de koloniale tijd nam het belang af en dient het fort als militaire barak en gevangenis. Nu is Fort Jesus het bekendste museum in de streek. De zeezijde van het fort biedt een fantastisch uitzicht over de met palmen omzoomde haven. Andere bezienswaardigheden in Mombassa zijn de vier reusachtige slagtanden, de zijn gemaakt ter gelegenheid van de kroning van koningin Elisabeth II in 1953. Ze staan op de Moi Avenue, waar ze samen een M vormen. Ook zijn in de stad een aantal van de belangrijkste hindoeïstische tempels van Oost-Afrika te vinden. Verder bezoeken we de vlees- en fruit- annex groentemarkt van Mombasa. Net als bij de veerboot krioelen mensen hier als een te druk bevolkte mierenhoop rond. Tot slot bezoeken we nog een houtsnij markt in de stad. Al weer bijna twee weken in Kenia. Veel gezien. Vooral de vergezichten in het uitgestrekte savanne landschap met de dieren in hun natuurlijke leefomgeving waren indrukwekkend. Nu nog maar een paar dagen en dan vlieg ik weer terug. En hoe mooi de natuur hier ook mag zijn. Mijn Kikkerlandje en degenen die ik lief heb, geven zo veel meer het goede gevoel van thuis zijn. Flying home for Christmas: een goed gevoel.