Boekarest en Veliko Turnovo in Bulgarije.

Vlad III, Dracula dus, maakte in 1459 de burcht van Boekarest tot zijn hoofdstad. Hij besloot om zijn hof hier te vestigen, omdat het verder weg was van de Karpaten en de invloed van Hongarije. Bovendien was Boekarest strategisch gelegen aan de handelsroute tussen Zuidoost-Europa en het noorden en westen. Boekarest telt ongeveer twee miljoen inwoners. De stad is onder andere bekend om het enorme paleis en de boulevard die Ceausescu liet aanleggen na de aardbeving van 1977. In het paleis zetelt tegenwoordig het parlement. De dictator gooide twintig procent van de stad tegen de vlakte. Een veel groter gebied dan de aardbeving verwoestte. Prachtige oude gebouwen gingen verloren. Bovendien liet hij deprimerende woonkazernes bouwen. Gelukkig heeft Ceausescu niet alles plat gegooid. Een wandeling door de oudere wijken onthult nog het schitterende verleden van de stad. Smalle steegjes, de eens zo deftige promenade Calea Victoriei, een kopie van de Parijse Arc de Triomphe. We verkennen het tijdens onze wandeling door Boekarest en de autotour onder begeleiding van ons navigatiesysteem. Het middeleeuwse hart van Boekarest, Lipscani, biedt pleintjes en kleine doorgangen. Al voordat er sprake was van een stad, lag hier een druk handelscentrum. De naam Lipscani komt van het Roemeense woord voor de handelslieden uit Leipzig, die de rijksten waren van de hele wijk. Bij de Militaire Academie vindt de wisseling van de wacht plaats. Boekarest heeft een aantal mooie gebouwen, maar is als stad niet bijzonder interessant. En dus stappen we al aan het begin van de middag in de auto voor een rit van een kleine drie uur naar het volgende land tijdens deze rondreis door Zuidoost Europa: Bulgarije. Bulgarije is gelegen in de zuidoostelijke hoek van Europa en grenst aan Turkije, Griekenland, Macedonië, Servië en Roemenië, met de Zwarte Zee aan zijn oostzijde. Gelegen op het kruispunt van Europa en het Oosten werd Bulgarije beïnvloed door vele naburige culturen, van Grieks en Romeins tot Byzantijns en Osmaans. Na vijfhonderd jaar onderdeel te zijn geweest van het Osmaanse Rijk, werd Bulgarije in 1878 onafhankelijk en in 1946 communistisch. Een combinatie van een fraai landschap en een mediterraan klimaat maakt van Bulgarije één van de snelst groeiende toeristische bestemmingen van Europa. Erfgoed speelt een zeer zichtbare rol in de Bulgaarse maatschappij, waarbij middeleeuwse kerken en kloosters een constante stroom van pelgrims trekken en volksfeesten een grote rol spelen op het platteland. Dergelijke tradities contrasteren met de snelle transformatie van het hedendaagse Bulgarije in een moderne Europese maatschappij. We beginnen onze kennismaking met Bulgarije met een verkenning van de stad Veliko Turnovo. Met een pittoreske ligging in de bergen, fraaie architectuur en een rijkdom aan historische bezienswaardigheden is Veliko Turnovo één van de mooiste steden van Bulgarije. Hoge smalle huizen wankelen boven de steile kliffen van de slingerende rivier. In het oosten van de stad Veliko Turnovo liggen de ruïnes van het majestueuze fort Tsarevets. Deze uitkijkpost is vanaf de 4de eeuw v.Chr. vrijwel voortdurend bewoond geweest. In 1186 riep tsaar Peter de plaats uit tot hoofdstad van het Tweede Bulgaarse Koninkrijk. Sindsdien woonden de Bulgaarse vorsten in het Koninklijk Paleis en vestigden zich veel edelen en buitenlandse gezanten in de citadel. Toen het Tweede Koninkrijk in 1393 in handen van de Turken kwam, verviel Tsarevets tot puin. Van de oorspronkelijke 400 gebouwen en 22 kerken zijn er slechts enkele volledig gerestaureerd. Zo dadelijk nog genieten van een heerlijke maaltijd op een terrasje, waar we vanmiddag al van een prima smakende lunch mochten genieten. En daarna moe, maar voldaan, naar bed. Welterusten.