Letland & Litouwen. De stad Riga.

Vanuit Duitsland vlieg ik om half zeven 's ochtends in een kleine twee uur tijd naar Riga, de hoofdstad van Letland. Een van de Baltische landen. De Baltische landen liggen aan de Oostzee. Ze worden in het oosten begrensd door Rusland en in het zuiden door Polen en Wit-Rusland. Letland wordt gekenmerkt door bossen en meren en natuurlijk de bruisende hoofdstad Riga. Een stad waar veel toeristen op afkomen vanwege het rijke culturele erfgoed en het wilde uitgaansleven. Door zijn lange geschiedenis als handelscentrum is Riga de grootste en meest kosmopolitische stad van het Baltische gebied. Dit feit vindt zijn weerslag in de architectuur. In het oude centrum staan veel middeleeuwse pakhuizen en gebouwen in de stijl van de Hollandse renaissance. Ook is de stad rijk aan jugendstilbouwkunst, die door Unesco op de Werelderfgoedlijst is geplaatst. Al voordat de Duitse kruisridder en bisschop Albert von Buxhoevden in 1201 Riga koos als de strategische locatie van zijn burcht, dreven de plaatselijke stammen handel met Russische en Scandinavische kooplieden. Vanuit de Duitse vesting werd de regio onderworpen en opgenomen in de Hanze. Tussen 1621 en 1710 werd Riga overheerst door Zweden, maar in de 19de eeuw beleefde de stad een bloeiperiode onder Russische heerschappij. Er werden buitenwijken gebouwd voor het groeiende leger fabrieksarbeiders, de haven werd uitgebreid en er werd een ring van boulevards aangelegd op de plaats van de oude stadsmuur. De hoofdstad van het tijdens het interbellum onafhankelijke Letland had hevig te lijden van de twee wereldoorlogen. Veel van de oudste gebouwen werden vernietigd. Sommige gebouwen zijn herbouwd of gerenoveerd. De ‘bevrijding’ van Riga door het Rode Leger in 1944 was het begin van bijna vijftig jaar communistisch bestuur. Nu nog wonen er meer etnische Russen dan Letten in Riga. Sinds de onafhankelijkheid in 1991 gaat het goed met Riga. De stad is een toeristische trekpleister met een groot aantal musea en een bruisend uitgaansleven. Vanaf het vliegveld rijd ik naar het centrum van Riga. De van Frans meegekregen Tom Tom op een I-pad navigeert mij door straten met oudere auto’s en snelle Porsches. De sfeer is westers. Opvallend is het vele groen. Zelfs vlakbij het centrum lijkt het soms alsof ik door een park vol bomen rijd. Mijn luxe hotel ligt aan de rivier de Dvina met uitzicht op het oude stadshart. Men is vriendelijk bij de receptie: om tien uur ’s ochtends mag ik al inchecken. Na mijn spullen veilig op de kamer te hebben achtergelaten loop ik over een grote brug naar het oude stadshart. De hoofdstraat voert door een kluwen van pittoreske straatjes en pleintjes. De oude stad is compact en ik verken de stad dan ook te voet. Ik zie de oude kathedraal, Verlosserskerk en St. Petruskerk. Bij het Raadhuisplein met zijn fraaie gebouwen staat het bekende Huis van de Zwarthoofden. Vlakbij de oude stadsmuur en Zweedse poort staan de oude kruittoren en het huis met de kat op het dak. Op het centrale plein bij de oude gildegebouwen is het één en al terrasje. Een stukje door het lommerrijke Bastejkalns park lopend, kom ik bij het Vrijheidsmonument van Letland. Niet veel verder sta ik bij de imposante neobyzantijnse Orthodoxe kathedraal. Dit gebouw uit de tweede helft van de 19de eeuw straalt een Russische sfeer uit. Mensen prevelen er weesgroetjes en steken kaarsen aan. Los van de culturele rijkdom van vele kerken, musea en oude huizen ademt Riga in haar oude stadshart met de vele winkels, restaurants en terrasjes een sfeer van gezelligheid uit. Het is ook een wereld van grote verschillen. Jonge, mooie vrouwen lopen met designer kleding op naaldhakken te paraderen over de keien in de oude straten. Zakenlui in chique pakken lopen gehaast rond. Maar ook zijn er oudere vrouwen die in hun kleding een oude Sovjet sfeer uitstralen en veel bedelaars. Een vrouw van rond de tachtig met een pompeus hoedje op haar hoofd maakt wiebelige danspasjes in een poging wat geld te verzamelen in het kartonnen bekertje dat voor haar staat. Iets verderop zit een jonge man deemoedig op zijn knieën met zijn hoofd gebogen achter weer net zo’n kartonnen bekertje. Er is duidelijk een wereld van verschil tussen de oligarchen in hun Porsches en diegenen die aan de onderste lat van de samenleving staan. Na een late lunch loop ik rond drie uur naar het hotel. Na een nacht van maar een paar uurtjes slaap en inspannende werkweken is de batterij even op. Rond vier uur kruip ik dan ook in bed voor een siësta om na een paar uurtjes dromenland de luie stemming door te zetten met een Room Service maaltijd op de kamer. Ik heb zo’n vaag vermoeden, dat ik de fitness ruimte en het zwembad in het hotel vandaag aan anderen overlaat. ;-)