Portugal. Van Porto naar Faro.

Na al eerder een vakantie te hebben doorgebracht aan de Algarve en een lang weekend in Lissabon te zijn geweest, ga ik in juni 2013 elf dagen naar Portugal voor een fly-drive van het noorden naar het zuiden van het land. Een vakantie van cultuur, natuur, terrasjes, zon, zee en strand. Ik vlieg naar het noordelijk gelegen Porto om van daaruit met een auto naar het zuidelijk gelegen Faro te rijden. Een reis door een afwisselend landschap en met veel culturele hoogtepunten. Portugal ligt in het uiterste zuidwesten van Europa en telt iets meer dan tien miljoen inwoners. Geografisch gezien lijkt het bestaan van Portugal als een aparte natie nauwelijks te rechtvaardigen. Toch ligt Portugal al zo’n 800 jaar binnen dezelfde landsgrenzen en de inwoners spreken hun eigen taal en hebben hun eigen unieke tradities. Voor een klein land zijn de verschillen tussen de diverse regio’s groot. In het laatste kwart van de twintigste eeuw begon Portugal aan een nieuw tijdperk. Vanaf het einde van de jaren twintig was het land onder een jarenlange dictatuur sterk geïsoleerd. De buitenlandse politiek was vooral gericht op het behoud van de Afrikaanse en Aziatische kolonies. De binnenlandse handel en industrie waren in handen van een paar rijke families. Met de Anjerrevolutie van 1974 kwam er een einde aan dit tijdperk. In eerste instantie was het herstel van de democratie een moeizaam proces, maar sinds de jaren tachtig werd Portugal steeds meer West-Europees. De toetreding tot de Europese Gemeenschap in 1986 heeft tot een immense groei in de bouwsector geleid. Met steun van de EU konden nieuwe wegen, bruggen en ziekenhuizen worden gebouwd en is de landbouw aanzienlijk verbeterd. Het gezin is nog steeds de hoeksteen van de Portugese samenleving en het katholicisme nog steeds de kern ervan. Nog een goede week en dan vertrek ik. Ik verheug me op de reis door dit land met zoveel overeenkomsten met ons Kikkerlandje. Allebei een rijk zeevaarders verleden. En: allebei momenteel in de crisis. ;-)