Aveiro, Costa Nova en Figuera da Foz.

De stad Aveiro kent een lange geschiedenis. De zoutpannen van Aveiro kwamen al voor in het testament van een gravin uit 959. Tegen de 16de eeuw was de stad rijk dankzij het zout en de kabeljauwvisserij. Deze rijkdom verdween toen de haven in 1575 verzandde door stormen en de stad leefde een kwijnend bestaan aan een ongezonde lagune. In de 19de eeuw herleefde Aveiro. De fotogenieke stad met haar kanalen, historische gebouwen, platte bootjes en bruggetjes wordt wel het Venetië van Portugal genoemd. De dag begint bewolkt, met een stevige wind en fris. Gelukkig breekt, net als tijdens de dag in Porto, de zon in de loop van de morgen weer vol door. Met de benenwagen verken ik de stad. Langs de lagune bij de stad rijd ik naar Costa Nova, het strand van Aveiro. Costa Nova is bekend om de fel gekleurde huizen. Op de boulevard is er een verkoelend briesje. Een prima plek voor een wandeling en een lunch op een terrasje. Na de lunch maak ik nog een wandeling over het strand. Met het brede strand, de aanrollende golven en de omringende duinen heeft het wel iets van Nederland. In de loop van de middag vertrek ik vanuit Aveiro om in een goed half uur naar Figuera da Foz te rijden. Dit levendige vakantieoord heeft een drukke jachthaven en een breed strand. Vermaak is het voornaamste tijdverdrijf in het plaatsje. Op de plek van de monding van de rivier in de zee staat het 16de-eeuwse fort Santa Catarina. De hertog van Wellington had hier korte tijd zijn basis, toen hij in 1808 Portugal op Napoleon wilde heroveren. Na nog een hapje en drankje op een terrasje op de boulevard rijd ik een goed half uur landinwaarts naar mijn overnachtingsadres: een Quinta op het platteland. Een verfrissende plons in het zwembad vormt een prima slot voor weer een heerlijke dag in Portugal. Dit land heeft overduidelijk meer te bieden dan fado en sardientjes. :-)