Braga, Bom Jesus do Monte en Ovar.

Na een prima ontbijt en waar centimeter gedraai om uit de parkeergarage van het hotel te komen, rijd ik vanuit Porto zo’n zestig kilometer naar het noorden. Naar het plaatsje Braga. Kerken, statige 18de-eeuwse huizen en fraaie tuinen bepalen het gezicht van Braga. De stad heeft een lange geschiedenis als centrum van handel en religie. In de 12de eeuw werd het de zetel van de aartsbisschoppen van Portugal en de religieuze hoofdstad van het land. Vandaar ook dat in Braga de kleurrijkste religieuze feesten van heel het land worden gehouden. Het Sao Joao festival in juni gaat gepaard met dansfeesten, markten en vuurwerk. Tijdens mijn aangename wandeling door het oude centrum van Braga blijkt dat ik toevallig tijdens dit feest de stad bezoek. Overal hangt feestversiering en vanaf het plein bij de kathedraal bereikt een aanzwengelend kabaal van trommels en fluiten mijn oren. Op het plein bij het voormalige aartsbisschoppelijke paleis lijkt het wel kindercarnaval. Een groot verschil met de rust in de Tuin van Santa Barbara even later. Vanuit Braga rijd ik in tien minuten door een groen en bosrijk heuvellandschap naar een opzienbarend heiligdom. In 1722 ontwierp de aartsbisschop van Braga de gigantische barokke Escardaria (trap) van de Bom Jesus, als entree tot de kerk. Boven biedt een platform een prachtig uitzicht. Heerlijk om daar na het beklimmen van de trap op een terrasje in het zonnetje van verse jus d’orange te genieten. Vanuit Braga rijd ik ongeveer een uur naar zuiden. Ik maak een stop in Ovar. Varinas, de hardwerkende Portugese vissersvrouwen ontlenen hun naam aan Var of Ovar, het stadje dat leeft van de zee. Veel van de huisjes in Ovar zijn bedekt met glinsterende tegels net als de 17de-eeuwse Matriz kerk. Op een terrasje uit de wind is het in het zonnetje rond een uur of drie genieten van een late lunch. Vanuit Ovar is het maar een klein stukje rijden naar Aveiro. In dit ‘Venetië van Portugal’, staat mijn hotel voor vannacht. Pas sinds twee dagen weg uit ons Kikkerlandje, maar het voelt al als veel langer aan. De intensiteit van het leven in het Hier & Nu door de vele ervaringen en indrukken is één van de vele dingen die me zo bevalt aan een bestaan als globetrotter. Ja. Vandaag had ik ook zonder trommel of fluit eigenlijk gewoon mijn eigen Sao Joao feestje. :-)