‘Goddelijke’ zon, luxe in Luxor en een ritje.
Door: GlobetrotterJo
Blijf op de hoogte en volg Jolanda
24 September 2010 | Egypte, Luxor
Een spontaan besluit: in september nog elf dagen naar de zon. Oorspronkelijk was de gedachte om met een stapel goede boeken in een Wellness resort te gaan verblijven in een gebied dat ‘zon zeker’ te noemen is. En zo kwam ik terecht bij luxe hotelcomplexen aan de Rode Zee. Het weer in Egypte is immers zonnig. Alleen aan de noordkust valt zo nu en dan regen. In de rest van het land regent het hele jaar alleen maar zonnestralen. De zon trekt nu toeristen naar dit land, maar ook in de oudheid was de zon al heel belangrijk in Egypte. De oude Egyptische religie was zeer complex en telde een groot aantal goden, oorspronkelijk in de vorm van aspecten van de natuur. Toen deze evolueerden tot samenhangende ‘persoonlijkheden’, ontstonden in elke plaats mythen over de eigen goden. De zon werd binnen de religie gezien als de bron van al het leven die elke nacht de duisternis overwon en ’s ochtends als overwinnaar opkwam om de eeuwige cyclus te herhalen. De zon werd onder diverse namen en vormen aanbeden, maar meestal voorgesteld door de god Ra. Egypte en zon zijn dus bijna één te noemen. En dat geldt eveneens voor Egypte en een rijkdom aan oude monumenten en tempels. Daarom besluit ik toch maar niet naar de Rode Zee te gaan, maar in Luxor te verblijven. Want zelfs al ben ik op mijn eigen manier een aanbidster van Ra, ik weet ook, dat ik het fijn vind om ontspanning met verkenning af te wisselen. En het Nijl dal is één grote verzameling relieken van de faraocultuur. Twaalf jaar geleden was ik al een keer een dag in Luxor tijdens een vakantie met mijn moeder aan de Rode Zee. Nu heb ik elf dagen de tijd om niet alleen Luxor, maar ook andere plaatsen als Dendara, Edfu, Kom Ombo en de bekende tempel van Abu Simbel te ontdekken. Vandaag verken ik echter nog niets. Althans, niet anders dan vooral mijn luxe balzaal kamer, het hotel met zijn chique uitstraling en ‘Down Town’ Luxor. Een vertraging met de binnenlandse vlucht van Cairo naar Luxor en een lang moeten wachten op mijn koffer in Luxor maken dat ik bijna veertien uur onderweg ben van Amsterdam naar Luxor. Vijf uur ’s ochtends stap ik pas mijn kamer in. Ik voel me dus even niet zo ‘goddelijk’ en sluit me, na een heel vroeg ontbijt, in mijn kamer op met een bordje ‘niet storen’. Zelfs niet door Ra. En met de verduistergordijnen laat die makker me inderdaad heerlijk met rust. :) Aan het einde van de ochtend stap ik nog redelijk gammel uit bed. Na een opfrisbeurt onder de douche ga ik op verkenning in het hotel en de directe omgeving van het hotel. Ik maak een ritje van een uur of twee door Down Town Luxor met Mohammed, eigenaar en menner van paard met koets, en zijn nog jonge en ondeugende neefje. Het is alsof ik terugga in de tijd. Paard en wagen zijn hier nog de belangrijkste vervoersmiddelen. Handwerklieden maken producten op een manier die waarschijnlijk al honderden jaren op dezelfde wijze door hun voorgangers is gebruikt. Het vlees voor het avondeten loopt nog rond op straat of hangt aan een ijzeren haak, terwijl de vliegen er een feestje vieren. En wanneer een oproep vanaf de moskee één van de vijf dagelijkse gebeden aankondigt, zie ik mannen massaal geknield op straat zitten met hun hoofd richting Mekka. Een wereld zo totaal verschillend met die in West Europa. Een wereld zo totaal verschillend van de luxe van hotel Steigenberger. Na een korte siësta op de kamer waag ik later op de middag een aantal plonsen in de pool en duik onder in de wereld van een goed boek. De eerste dag in Luxor is weer zo goed als voorbij. Zo dadelijk kijken bij het Wellness centrum, me oriënteren bij diverse reisbureaus om mijn trips voor de komende week te boeken en een hapje eten met een toost voor Bes. Bes was in het oude Egypte de god van de dromen en werd aanbeden in droomtempels. Hij zorgde er volgens de Egyptenaren voor, dat we soezerig worden en goed slapen. En na zo’n slechte nachtrust verlang ik naar dromenland. Bes mag dus zijn 'Best' doen. Dromen waren voor Egyptenaren de boodschappen van de goden. Zij namen de interpretaties van dromen zeer serieus. Speciale tempels waren aan Bes gewijd en zijn priesters legden zich toe op droomduiding. Van de Egyptenaren is de theorie afkomstig dat dromen moeten worden geïnterpreteerd in termen van tegenstellingen. Als iemand over de dood droomt, is dat eigenlijk een droom over het leven. Ik denk dat ik vannacht maar over regen ga dromen. Over veel regen. ;-) Welterusten.