Een dagje naar de westoever van Luxor.

Na donderdag de batterijen te hebben opgeladen met een relaxdag met zwembad en massage, ben ik vandaag weer de verkennende toerist. Ik bezoek de bezienswaardigheden op de westoever van Luxor, de plek waar de graven en de dodentempels van het eens zo machtige Thebe te vinden zijn. De verkenning begint bij het afgelegen, dorre Koningsdal. Dit was de dodenstad van de farao’s van het Nieuwe Rijk. Door hun graven diep in de Thebaanse heuvels te verstoppen, hoopten zij grafschenners te ontmoedigen. Tevergeefs. Ondanks alle geheimzinnigheid werden alle sarcofaagkamers geplunderd met uitzondering van drie graven. De rotsgraven zelf zijn echter nog gaaf. De ellenlange gangen en sarcofaagkamers zijn prachtig versierd met verhandelingen van de reis door de onderwereld en rituele schilderingen om de farao’s bij te staan in het hiernamaals. Hierna bezoek ik de Dodentempel van Hatsjepsoet. Zij was één van de weinige vrouwelijke farao's in de geschiedenis van Egypte. Na het overlijden van haar man greep zij de macht. Voor haar ambitie kocht zij niet alleen priesters om, maar liep zij ook met een nepsikje rond. Het deels in de rotsen uitgehouwen monument verheft zich tegen de ruige achtergrond van de bergen. De tempel werd door Ramses II, de stiefzoon die op jonge leeftijd door haar uit zijn macht was verdreven, en zijn opvolgers beschadigd en later maakten christenen er een klooster van. Toch zijn bij de opgravingen nog heel wat verfijnde versieringen tevoorschijn gekomen. Natuurlijk worden ook de Memnon kolossen bekeken. De achttien meter hoge beelden van Amenhotep II bewaakten de toegang tot zijn dodentempel, waarschijnlijk de grootste die ooit in Egypte is gebouwd. Latere farao’s roofden er bouwmaterialen en ook jaarlijkse overstromingen eisten hun tol, zodat slechts twee zichtbare kolossen resten. Aangetast door de tand des tijds, maar nog steeds imposant. Voor de meeste toeristen stopt hiermee de bezichtiging van de westoever. Omdat ik de hele dag de tijd heb, bezoek ik echter ook nog een tweetal andere tempels. Medinet Habu is na Karnak de grootste en fraaiste in zijn soort. Toch trekt de tempel niet zo veel bezoekers. Het terrein was al voor de regeerperiode van Ramses III een heilige plek en wordt door de lokale boeren nog steeds als zodanig beschouwd. De muren rondom boden de bevolking bescherming bij invallen die later tijdens de 20ste dynastie plaatsvonden. Nog later werd de tempel ingenomen door de koptische kerk, die enkele opvallende, kleurrijke reliëfs met modder bedekte, waardoor ze behouden bleven. In de binnenzaal van de tempel is dan ook nog veel kleur te vinden. Ramses III wilde graag aan een ieder laten zien, dat hij een te duchten krijgsheer was. De tempelmuren staan dan ook vol met strijdlustige afbeeldingen. Als slot van dag westoever bezoek ik het Ramesseum. Farao Ramses II uit de 19de dynastie heerste 67 jaar over Egypte. Met het Ramesseum, zijn dodentempel, wilde hij zijn eeuwige grootsheid tot uitdrukking brengen. Het enorme, aan Amon gewijde complex werd in ruim twintig jaar voltooid. De voltooiing was rond 1250 v.Chr. Overstromingen en aardbevingen eisten hun tol. Het ligt nu grotendeels in puin. Ooit stond er een achttien meter hoog en duizend ton wegend beeld van Ramses, dat nu in brokstukken over het terrein verspreid ligt. Hoewel de hoofden door de tijd inmiddels verdwenen zijn, zijn de beelden van Ramses als Osiris, de god van de onderwereld, nog steeds indrukwekkend. Deze beelden met gekruiste armen, kromstaf en vlegel maken duidelijk dat dit een graftempel is. Kortom, weer een dagje met veel cultuur. Morgen is het al weer mijn laatste dag van deze vakantie vol tempels en cultuur in Egypte. Zondag brengt de Zilveren Vogel mij naar mijn Kikkerlandje. Een week later vertrek ik dan al weer voor een lange reis naar China. Kortom, zeven dagen en nachten om met mijn hardwerkende man in slaap te vallen, me vol te stoppen met bruine broodjes Americain filet en mijn ouders samen met Frans een paar keer in te maken met kaarten, terwijl ik geniet van bij de Makro gehaalde Sacher Torte. Ja, ik weet wel hoe de afbeeldingen en relikwieën van mijn graftombe eruit zouden zien. Natuurlijk afbeeldingen van mijn vele reizen als Globetrotterr. Maar voor alles plaatjes van degenen die mij lief zijn. Zelfs al is het niet fysiek, gevoelsmatig zijn zij altijd dichtbij. Wat betreft de relikwieën zou er een spelletje geplastificeerde kaarten meegaan. En vlakbij mijn mummie in de tombe zou een vriezer staan. Ik bedoel maar: je moet de bruine broodjes, oude Hollandse kaas, chocoladetaart en Americain filet toch wel binnen handbereik gekoeld hebben klaarstaan. :)